dunczyk kresowy писал(а):
Да-да, я вораг і запраданец: я ўвесь час друкаваўся у Саўбеліі, а не на беларускай у "Архэ" і "Нашай Ніве", пісаў не па гісторыі ВКЛ ранняга Новага часу, а пра Вялікую Расію-Матухну, не абараняў, а руйнаваў помнікі на Наваградчыне, усё жыццё свядома не адмаўляўся ад парцы ў бюджэтных установах, а быў актыўным членам "Белай Русі" і БРСМ. Вы мяне выкрылі. Зараз можаце супакоіцца нарэшце і прыняць свой галаперыдол.
І да, можаце аб'яднаць Беларусь у адзіны і непадзельны Саўгас і стаць яго нязменным старшынёй, каб, крый Божа , яшчэ які сепаратысцкі сельсавет не аддзяліўся - усе гэтыя рэгіяналізацыі вашы ад маскоўскага сатаны.
Калі б не меў сярод сяброў і знаёмых адэкватных нацыяналістаў (у тым ліку і сяброў БНФ), то падумаў, што сярод падобнай публікі ва ўсіх арганчык у галаве зламаны.

К сожалению, среди белорусских националистов очень много сумасшедших, откровенных дураков или просто маразматиков.
Вот например, есть в Вильно старый и очень симпатичный дед- Хведар Нюнька.
Ему 85. Может быть поэтому он так оторван от понимания современных белорусов и нашей действительности? Не знаю.
Пока же читаем его и дивимся:
"
Беларусы настолькі пасіўна сябе паводзяць, настолькі яны запалоханыя…"
Вопрос: белорусы ведут себя пассивно, потому что они запуганы или белорусы ведут себя пассивно, потому что равнодушны ?
"
На акцыі ў іх падтрымку прыходзяць адзінкі. І гэта ў двухмільённым Мінску, дзе павінны выходзіць дзесяткі тысяч! Гонару нам гэта не робіць."
Они не ходят на акции оппозиции в Минске почему?
"
Атрымліваецца, што як народ, як нацыя мы знаходзімся на стадыі станаўлення."
Так и есть. И мова, религия нас между собой не объединяют. Скорее разъединяют.
"
Сёння мы маем апазіцыю, якая не знаходзіць агульнай мовы паміж сабою. Калі літоўцы змагаліся за незалежнасць, яны былі як адзіны кулак — зладжаныя, салідарныя.
Можна дапусціць спрэчкі і сур’ёзнае непаразуменне, але гэта ўжо калі ёсць надзейная незалежнасць. У Беларусі другая сітуацыя. Мы яшчэ нічога не дамагліся, але не маем ні салідарнасці, ні адзінай пазіцыі."
Как можно иметь единую, объединенную оппозицию, если белорусский народ расколот и вовсе не един?
Это же элементарно! Если нет единого народа, то и единой оппозиции быть не может.
Почему такие элементарные вещи не доходят до деда с его огромным жизненным опытом?
"
Наша разрозненасць можа прывесці да таго, што мы згубім Беларусь, і адрадзіць яе нам больш не ўдасца."
Мы уже де-факто потеряли свой суверенитет.
"
На маю думку, палітыкі мусяць працаваць з людзьмі, павышаць іх нацыянальную свядомасць, змагацца за мову."
Во всем мире политики борются за власть, а уже потом за другие ценности.
"
Мова ёсць тое, што нас павінна аб’ядноўваць, адрозніваць ад другіх народаў. Калі сёння беларус не карыстаецца сваёй мовай, невядома, хто ён ёсць."
Мова белорусов не объединяет. Почти 6 млн. сказали, что говорят на русском языке, а не на мове.
— Спадар Хведар, вашыя ўнукі гавораць па-беларуску?
— Я, канечне, з імі толькі па-беларуску размаўляю. Мы жывем асобна. У сына жонка руская, а ў дачкі муж англічанін…Вот и весь сказ: сей националист даже в своей семье не сохранил белорусскость. Только трындеть и горазд.

"
У Беларусі было дзесяць гадоў на беларусізацыю, у літоўцаў на гэтую праграму адводзілася пяць. Вынік мы бачым. Без ведання сваёй мовы ў Літве ты не можаш атрымаць ніякай пасады. Гэта закон для ўсіх цывілізаваных краін. Сёння ў Беларусі ты будзеш ісці па вуліцы і гаварыць па-беларуску, і міліцыя можа пацікавіцца, хто ты такі, можа, «пятая калона». У Беларусі нават за савецкім часам было больш беларускасці, чым мы маем сёння."
Если белорусы не хотят белорусизироваться, может быть не стоит их и белорусизировать против их воли?
